- müfəttiş
- is. <ər.> Təftiş aparan vəzifəli şəxs; təftişçi. Maliyyə müfəttişi. Avtomobil müfəttişi. – <Oğlan:> Bilirəm, siz də müfəttişin tərəfini tutacaqsınız! – dedi. A. Ş..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
müfəttiş
Look at other dictionaries:
müfəttiş — ə. 3O təftiş edən, yoxlayan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
avtomüfəttiş — <yun. avto və ər. müfəttiş> Avtomobil nəqliyyatı hərəkətinə və işinə nəzarət edən şəxs. Avtomüfəttiş Tahirin qabağını kəsdi. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müməyyiz — ə. 1) ayıran, fərq qoyan, yaxşını pisdən seçən; 2) riyaziyyatda: onluq kəsrdə tamla kəsri ayıran vergül; 3) qrammatikada: vergül; 4) müfəttiş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
varəs — f. müfəttiş, yoxlayıcı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
axtarmaq — f. 1. Gizli, yaxud gizlədilmiş və ya itmiş bir şeyi tapmağa, üzə çıxarmağa çalışmaq, aramaq. Kitabı nə qədər axtardımsa, tapa bilmədim. Yerə düşmüş iynəni axtarmaq. – Axtaran tapar. (Ata. sözü). // Görməyə, tapmağa çalışmaq. Usta Ağabala qapını… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kadr — 1. <fr.> Kino və ya fotolentində ayrıayrı şəkil, səhnə. Kinolentində şəkil hərəkətsiz kadrlardan ibarətdir. // Kinofilmindən ayrıca bir səhnə, epizod. 2. <fr.> 1. Qoşun hissələrinin sülh zamanı tərxis edilməyən daimi heyəti. Ordu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kənarlaşdırmaq — f. Kənar etmək, uzaqlaşdırmaq. Müfəttiş hesabdarı əli ilə kürsüdən kənarlaşdırıb, onun yerində əyləşdi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
möhürləmək — f. 1. Hər hansı sənədi təsdiq etmək üçün ona möhür basmaq, möhür vurmaq. Arayışı möhürləmək. Vəkalətnaməni möhürləmək. Diplomu möhürləmək. 2. Bir şeyin müəyyən vaxt bağlı qalması üçün ağzına möhür vurmaq, möhür basmaq. Qapını möhürləmək. Zərfi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
quruldamaq — f. Qur qur etmək. Qurbağalar gölməçələrdə quruldayır. – <Mehmanxanaçı> müfəttişə yemək də vermir və biçarənin aclıqdan qarnı quruldayır. F. K … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qədd — is. <ər.> 1. Boy, boy buxun, qamət. Qəddin ki, sərvi xuraman ilən bərabərdir. Qövsi. Zorbadır hərçənd ki, qəddin sənin; Yox mənə tay olmağa həddin sənin. M. Ə. S.. 2. Bel. Qəddi bükülmək (əyilmək) – beli bükülmək. Ala gözlüm, səndən ayrı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
